កសិករនៅភូមិស្រយង់ខាងត្បូង ឃុំស្រយង់ នៃស្រុកគូលែន ខេត្តព្រះវិហារ បង្ខំចិត្តពុះផ្លែល្ពៅកាយយកគ្រាប់លីងហូប ដោយសារតែផ្លែល្ពៅលក់បានតម្លៃថោកពេក កាលពីថ្ងៃទី៣ កញ្ញា ឆ្នាំ២០១។
បច្ចុប្បន្នកសិករជាច្រើនពាន់គ្រួសារនៅឃុំស្រយង់ ស្រុកគូលែន ខេត្តព្រះវិហារ កំពុងតែអស់សង្ឃឹមដោយសារតែផ្លែល្ពៅដែលពួកគាត់ដាំបាន ត្រូវឈ្មួញហ៊ានទិញក្នុងតម្លៃថោកបំផុត ដូចជា ១គីឡូក្រាម ថ្លៃ ១៥០ ទៅ ២០០រៀលជាដើម។
ជាញឹកញាប់រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា តែងប្រកាសថា វិស័យកសិកម្មគឺជាផ្នែកមួយនៃកំណើនសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសនេះ ក៏ប៉ុន្តែនៅពេលដែលផលិតផលកសិកម្ម ជួបបញ្ហាចុះថ្លៃខ្លាំងនោះ គឺគេមិនសូវឮរដ្ឋាភិបាលមានគោលនយោបាយបន្ទាន់ណាមួយដើម្បីជួយលើកកម្ពស់ទីផ្សារកសិផលទាំងនោះទេ។
កសិករជាច្រើនគ្រួសារនៅឃុំស្រយង់ ស្រុកគូលែន បានអំពាវនាវសុំឱ្យរដ្ឋាភិបាលជួយរកទីផ្សារលក់ផលិតផលកសិកម្មជូនពួកគេឱ្យបានសមរម្យនៅរដូវប្រមូលផលចម្ការនាចុងឆ្នាំនេះ។ ការអំពាវនាវបានធ្វើឡើងក្នុងពេលដែលកសិករបង្ហាញក្តីអស់សង្ឃឹម ដោយសារតែដំណាំល្ពៅរបស់ពួកគេរាប់រយតោនកំពុងទុកចោលឱ្យរលួយខូចពាសពេញដី ពីព្រោះតែលក់មិនបានថ្លៃ គឺឈ្មួញហ៊ានដើរទិញ១គីឡូក្រាម តម្លៃពី ១៥០ ទៅ ២០០រៀលនោះ។
នៅតាមភូមិជាច្រើននៃឃុំស្រយង់ ដូចជាតាមចិញ្ចឹមផ្លូវជាតិ ឬក៏មុខផ្ទះ គឺមានផ្លែល្ពៅ និងត្រឡាចដែលគេបោះចោលឱ្យរលួយពាសពេញដីគ្មានអ្នកត្រូវការទេ។
បុរសអ្នកភូមិស្រយង់ខាងត្បូង ម្នាក់ ក្នុងចំណោមកសិករជាច្រើនទៀត ដែលយកផ្លែល្ពៅមកដាក់គរនៅមុខផ្ទះគឺលោក ឡុង សុង។ លោកមានប្រសាសន៍ទាំងទឹកមុខស្រងូតស្រងាត់ថា រូបគាត់ជាកសិករទីពឹងតែលើមុខរបរធ្វើចម្ការ ហាក់ដូចជាគ្មានក្ដីសង្ឃឹមអ្វីទៀតទេនៅពេលដែលគាត់ខំចំណាយទុនអស់ជាច្រើនលានរៀលដើម្បីដាំល្ពៅ ក៏ប៉ុន្តែនៅរដូវចុងដៃ បែរជាផ្លែល្ពៅលក់មិនបានថ្លៃដូច្នេះ៖ «ថ្ងៃខាងមុខ បើកសិករធ្វើនៅតែអ៊ីចឹងគឺកាន់តែជីវភាពដុនដាប។ មិនដឹងសង្ឃឹមអីបើដាំបានផលមកយកទៅលក់អត់មានទីផ្សារ»។
កសិករជាច្រើនទៀតរអ៊ូរទាំប្រហាក់ប្រហែលគ្នាថា កាលពីអំឡុងខែឧសភា និងមិថុនា កន្លងទៅ ដំណាំល្ពៅមានទីផ្សារសមរម្យ ដោយ ១គីឡូក្រាម អាចលក់បានថ្លៃពី ២.៥០០ ទៅ ៣.០០០រៀល ក៏ប៉ុន្តែរហូតមកចុងរដូវដំណាំល្ពៅបានទទួលផលច្រើន បែរជាក្រុមឈ្មួញបញ្ចុះតម្លៃរហូតដល់១គីឡូក្រាមថ្លៃ ១៥០ ទៅ ២០០រៀលតែម្ដង។
បច្ចុប្បន្ន ដោយសារតែផ្លែល្ពៅលក់បានថោកពេក គឺនៅតាមផ្ទះជាច្រើនបានត្រឹមតែបេះផ្លែពីចម្ការមកគរទុកចោល។ អ្នកខ្លះបានបោះវាឱ្យរលួយចោលគ្មានស្ដាយស្រណោះ ឯអ្នកខ្លះទៀតក៏បានត្រឹមតែពុះកាយយកគ្រាប់ ចំណែកសាច់គឺគ្រវាត់ចោល។
ស្ត្រីឈ្មោះ ឡាយ ចាន់ថន ដែលកំពុងពុះផ្លែល្ពៅ ហើយអង្គុយកាយយកគ្រាប់នៅកណ្ដាលថ្ងៃក្នុងភូមិស្រយង់ខាងជើង មានប្រសាសន៍ថា គាត់បានដាំល្ពៅនៅលើផ្ទៃដីចម្ការទំហំ ៤ហិកតារ ដោយចំណាយដើមទុនអស់ប្រមាណជាង ២លានរៀល ក៏ប៉ុន្តែដោយសារល្ពៅលក់បានថោកពេក គឺគាត់បានទុកផ្លែល្ពៅឱ្យរលួយចោលអស់ប្រហែលជាង ១០តោន រួចហើយព្យួរដីលុប៖ «សល់ប្រហែលជាជាង ១០តោននៅក្នុងដី សាច់ល្ពៅយកទៅបោះក្នុងចម្ការវិញ អត់មានយកវាទៅធ្វើអ្វីកើតទេ»។
ល្ពៅចុះថោក គូលែន ៨៥៥
កសិករនៅភូមិស្រយង់ខាងត្បូង ឃុំស្រយង់ នៃស្រុកគូលែន ខេត្តព្រះវិហារ ប្រមូលផ្លែល្ពៅមកគរទុកចោលក្នុងផ្ទះដោយសារតែមិនមានទីផ្សារលក់ កាលពីថ្ងៃទី៣ កញ្ញា ឆ្នាំ២០១។
កសិករម្នាក់ទៀតដែលកំពុងតែប្រមូលផ្លែល្ពៅពីចម្ការមកដាក់ទុក លោក ក្រឹម សួរ មានប្រសាសន៍ថា លោកបានចំណាយទុនដាំល្ពៅ និងជួលកម្មករអស់ទឹកប្រាក់ជាង ២លានរៀល ក៏ប៉ុន្តែនៅពេលដែលទទួលផល គឺលក់បាន ១គីឡូក្រាម ២០០ ទៅ ៣០០រៀល ដូច្នេះធ្វើឱ្យបាក់ទឹកចិត្តយ៉ាងខ្លាំង។កសិករដដែលចង់ឱ្យរដ្ឋាភិបាលមានគោលនយោបាយជាបន្ទាន់ណាមួយ ដើម្បីជួយលើកស្ទួយផលិតផលកសិកម្មក្នុងពេលដែលកសិករកំពុងជួបវិបត្តិទីផ្សារដូចនេះ៖ «ធ្វើចម្ការខាត ខ្ញុំអស់ទឹកចិត្តធ្វើដែរ បើយើងចំណាយដើមទុនអស់ច្រើន តែចំណូលបានតិច។ អ្នកចម្ការឆ្នាំនេះគឺវេទនាមែនទែន»។
ពេលបច្ចុប្បន្ន ដោយសារតែផ្លែល្ពៅស្ទះរកទីផ្សារមិនបាន គឺកសិករជាច្រើនគ្រួសារមិនដឹងថាតើត្រូវយកវាទៅណា ឬក៏ធ្វើអ្វីជាធំដុំទេ មានតែយកវាខ្លះចម្អិនធ្វើជាបង្អែម ហើយចែកគ្នាទទួលទានប៉ុណ្ណោះ។ បីទៅបួនថ្ងៃម្ដងគេឃើញឈ្មួញខ្លះបានចូលមកសាកសួររកទិញ ក៏ប៉ុន្តែគេហ៊ានក្នុងតម្លៃថោក ព្រមទាំងសម្រាំងរើសយកតែផ្លែល្ពៅណាល្អផង។
ក្រុមឈ្មួញឱ្យដឹងថា ចាប់តាំងតែពី ៣ខែមុន រហូតមកដល់ពេលនេះ គឺទីផ្សារទិញផ្លែល្ពៅបានពឹងផ្អែកទៅលើប្រទេសថៃ តែមួយគត់។ មូលហេតុដែលពួកគេហ៊ានទិញពីកសិករថោក ដោយសារតែឈ្មួញថៃ បានទិញបន្តឱ្យតម្លៃតែពី ៥ ទៅ ៦បាតប្រាក់ថៃ ក្នុង ១គីឡូក្រាម ហើយល្ពៅដែលគេទិញពីកសិករទៀតសោត ត្រូវឈ្មួញថៃ សម្រាំងរើសយកតែល្អម្ដងទៀត គឺពេលខ្លះពួកគេត្រូវដឹកយកមកចាក់ចោលដូចជាកសិករដែរ។
ទោះជាយ៉ាងណា អាស៊ីសេរីមិនអាចទាក់ទងអភិបាលរងស្រុកគូលែន ទទួលបន្ទុកខាងកសិកម្ម លោក ប៉ែន ជឹង ដើម្បីសុំការអធិប្បាយជុំវិញបញ្ហាផ្លែល្ពៅធ្លាក់ថ្លៃនោះបានថា យ៉ាងណានៅឡើយនៅថ្ងៃទី៤ ខែកញ្ញា។
ចំណែកប្រធានមន្ទីរកសិកម្ម ខេត្តព្រះវិហារ លោក ពឹង ទ្រីដា មានប្រសាសន៍ថា បញ្ហាល្ពៅរបស់កសិករធ្លាក់ថ្លៃទាបបំផុតនេះ មិនមែនមានបញ្ហាតែនៅស្រុកគូលែន ខេត្តព្រះវិហារទេ គឺនៅខេត្តបាត់ដំបង ក៏ដូចគ្នា។ មន្ត្រីដដែលបញ្ជាក់ថា ផ្លែល្ពៅដែលកសិករនៅឃុំស្រយង់ ស្រុកគូលែន ដាំបាននោះ គឺរោងចក្ររបស់ប្រទេសថៃ ត្រូវការទិញដោយមានកំណត់ត្រឹមតែ ២០០ ទៅ ៣០០ឡានប៉ុណ្ណោះ ក៏ប៉ុន្តែល្ពៅដែលកសិករដាំបានគឺវាច្រើនហួសតម្រូវការក្រៅប្រទេសមានតែរក្សាទុកលក់ឱ្យទីផ្សារក្នុងស្រុក៖ «បើល្ពៅចាស់អាចរក្សាទុកបានយូររាប់ខែដែរ។ ឥឡូវបើនៅសល់ល្ពៅចុងដៃនេះ គឺអាចផ្គត់ផ្គង់ទៅកាន់ទីផ្សារ រាជធានីភ្នំពេញ ក៏លក់បានថ្លៃគួរសមដែរ»។
កសិករភាគច្រើននៅឃុំស្រយង់ ស្រុកគូលែន នៃខេត្តព្រះវិហារ ឱ្យដឹងថា បញ្ហាផ្លែល្ពៅធ្លាក់ថ្លៃដ៏គំហុកនេះ មិនត្រឹមតែធ្វើឱ្យគេខាតទុនផលិតប៉ុណ្ណោះទេ គឺវាថែមទាំងធ្វើឱ្យពួកគេកំពុងធ្លាក់ខ្លួនទៅជាអ្នកវ័ណ្ឌក ជំពាក់បំណុលធនាគារ ឬក៏ពីមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុមួយចំនួនទៀតផង៕
